Hayretteyim, ey put (sevgili), suretini gördüğümde dilim tutulur. Hâlimi gören beni suretten ibaret zanneder. Güneş gibi sevgini saçmazsan (sevginle ısıtmazsan) gölge gibi peşimde olan zülfünün (saçının) sevdası perişan eder, ayaklar altına alır beni. Her ne kadar iltifatın vuslata arzulu, müştak eyler ise de beni, zayıf talihim (bahtsızlığım) muvaffak olmaya mâni olur. Ben dilenci sen şaha yâr olamaz amma ne edeyim bu arzu, bu imkânsız düşünce başımı döndürür, şaşkına çevirir beni. Atma gamze okunu/gamzeli gamzeli bakma öyle, o bakış bağrımı deler, kanımı döker. Zülüf bağını açma/saçını çözme ki hâlim perişan olur. Dünya/zaman beni yeni yetme (taze, güzel) gençlerin aşkına vakfetmiş. Her yeten/yetişen ay gibi güzel, beninin ve hattının (yüzündeki çizgilerin) esiri eder beni. Ey Fuzulî, aşk yolunu terk etmem, zira bu fazilet kemale ermişlerden eyler beni.